üsdün
Look at other dictionaries:
çətən — I (Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Xanlar, Ucar, Zəngilan) nazik qarğıdan hörülmüş aşsüzən. – Çətəni balaca balaca qarğudan toxerıx (Zəngilan); – Aşı çətənnən süzüllər (Göyçay); – Çətəni bəri gəti, aşı süzüm (Füzuli); – Mən çətən toxudum (Cəbrayıl); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
döşəmə — I (Şəmkir) çarıq və ya çustun altına qoyulan yamaq. – Çarığın altı yırtılıf, döşəmə qoymax lazımdı II (Borçalı, Laçın, Lənkəran, Mingəçevir, Salyan, Şəki) 1. ev və ya tövlənin tirlərinin üstünə döşənən şax çubuq (Borçalı, Laçın, Salyan). – Öyin… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hoy — I (Başkeçid, Gədəbəy, Qazax) bax ho: II. – Hoy lazımdı kın, tez tikəx’ toyluyu (Gədəbəy); – Keçmişdə taxılı hoynan piçerdix’; – Büyün yığılıf mə:mkin, savah sə:nkin piçerdix’, ona hoy de:rdix’ (Qazax) ◊ Hoy eləməx’ (Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hoylamax — I (Daşkəsən, Goranboy, Qazax) bax hovlamax. – Adamın bir yeri kəsiləndə, hoylayanda sançı çiçəyini qaynadıf onun quymağını pişirif yaranın üsdünə qoyursaη, hoyunu aler (Daşkəsən); – Yaram hoyluyuf, gülxətmi xamrı qayır qoyax üsdünə (Goranboy) II… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
abal — I (Qax) key II (Salyan) ağırlıq, yük. – Öyün bütün abalı Solmazın üsdünə düşür … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bir — burum: (Ağdam, Bakı, Bərdə, Qazax, Şuşa, Tərtər) bir dəfə, bir qədər, bir az (“qaynamaq” feli ilə işlənir). – Qoy bir burum qaynasın, sora götü (Ağdam); – Bir burum qaynıyannan sora götürüf onu süzürsən (Şuşa) ◊ Bir çala (Qazax) – bir az, bir… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boğma — (Hamamlı) evin üstündə eninə düzülən ağaclar. – Əvvəl sürməyi atalar, sonra boğmoyu atallar sürmənin üsdən daşın üsdünə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bulu — (Oğuz) əsas tiri saxlamaq üçün onun altına qoyulan ağac. – Baş tirini bulunun üsdünə qoyullar; – Baş tirini bulu saxlıyır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
carcılamax — (Balakən, Çənbərək, Hamamlı, Xanlar, Kəlbəcər, Qarakilsə, Qazax, Tovuz) carcı ilə örtmək. – Qar yağmamış damın üsdünü carcılamax yaxşıdı (Çənbərək); – Əvvəl öyün üsdün pərdiliyirsəη, soηra carcılıyırsaη (Hamamlı); – Pərdini döşə, tövləni… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
carramax — I (Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Şamaxı, Şəmkir, Tovuz, Ucar) yuyandan sonra pak etmək <arxda, çayda>. – Apar qavları çayda carra (Qazax); – Paltarı artda <arxda> carrıyırıx (Ucar); – Apar bu iskannarı axar suda carra gəti (Şamaxı) II… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəmə — (Cəbrayıl, İmişli, Ordubad) yaba ilə bir dəfə götürülə bilən ot topası. – Mən cəmələrin qurumasını yoxladım (Ordubad); – Qüdrət cəmələri bir birinin üsdünə yığdı (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti